Σκλήρυνση στο τετράγωνο:
στιγμές αντιεξέγερσης

1. ο νέος αρχιμπάτσος είναι διανοούμενος

Στο τεύχος 16 (9-10/2011) είχαμε αναφέρει πως η λονδρέζικη αστυνομία ήταν ακέφαλη τις μέρες της εξέγερσης, λόγω εμπλοκής του προηγούμενου αρχηγού στο σκάνδαλο των υποκλοπών του ομίλου Μέρντοχ. Κάποιες αγγλικές εφημερίδες τότε φιλοξενούσαν τον αμερικάνο «πάπα» της μηδενικής ανοχής William J. Bratton, κάποτε διοικητή της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, ο οποίος και είχε αυτοπροταθεί για το πόστο. Μπορεί το θέμα να μην προχώρησε, αλλά ο νέος αρχηγός Bernard Hogan-Howe (που διορίστηκε στις αρχές Σεπτέμβρη του 2011) δεν πάει πίσω. Αρκεί ν’ αναφέρουμε πως επί των ημερών του στην αρχηγία της αστυνομίας του Merseyside (Λίβερπουλ), οι επιχειρήσεις ''stop and search'' εκτοξεύτηκαν από 1.389 σε 23.138, μέσα σε μια πενταετία (2004-2009)!! Ήδη από τότε είχε εισαγάγει το δόγμα που τον έκανε πλέον διάσημο: total policing, το ονοματάκι του, που μεταφράζεται ως ολοκληρωμένη (ή ολοκληρωτική, διαλέγετε και παίρνετε) αστυνόμευση. Με τα λόγια του ίδιου του Bernard Hogan-Howe τότε: «η ολοκληρωμένη αστυνόμευση έχει να κάνει με ολοκληρωτικό πόλεμο στους υπόπτους και ολοκληρωμένη φροντίδα των θυμάτων».
Αυτό το αστυνομικό δόγμα ο νέος αρχηγός έχει αναλάβει από τα τέλη της περασμένης χρονιάς, να το επικοινωνήσει παντού στο Λονδίνο, δίνοντας διαλέξεις και απαντώντας στις (πολλές φορές «ενοχλητικές») ερωτήσεις του κοινού του. Πρόκειται φυσικά για μια ξαναζεσταμένη εκδοχή της μηδενικής ανοχής, έτσι όπως την έχει «φιλοσοφήσει» και προσαρμόσει στα βρετανικά δεδομένα ο Bernard Hogan-Howe. Σύμφωνα με τον ίδιο, αν αντιμετωπιστεί η «χαμηλή εγκληματικότητα» των δρόμων, αυτό θα έχει θετική επίδραση και στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος. Δηλαδή η διάσημη αμερικάνικη θεωρία του «σπασμένου παραθύρου» εισάγεται και επίσημα στο βρετανικό νησί. Για να μην κουράσουμε με λεπτομέρειες, σταχυολογούμε από τις ίδιες τις κουβέντες του τα βασικότερα σημεία: «η ολοκληρωμένη αστυνόμευση αφορά τακτικές που «δουλεύουν». Απόδειξη γι’ αυτό είναι ο διπλασιασμός του πληθυσμού των βρετανικών φυλακών από τη δεκαετία του ‘90 κι έπειτα... Η αστυνομία δεν πρέπει πλέον να σπαταλά το χρόνο της μαζεύοντας υπομονετικά στοιχεία για υπόπτους. Αντίθετα όταν έχει κάποιες ενδείξεις πρέπει κατευθείαν να εκδίδεται ένταλμα έρευνας στα σπίτια των υπόπτων. Πρέπει να μπορούμε να περάσουμε μέσα από κλειστές πόρτες... Η χρήση της τεχνολογίας είναι πολύ σημαντική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε για παράδειγμα να εντοπίζουμε τα κλεμμένα αυτοκίνητα, μέσω των καμερών πανοραμικής θέασης με αυτόματο σύστημα αναγνώρισης πινακίδων, που θα τοποθετηθούν σε κάθε περιπολικό... Θέλουμε μια αστυνομική δύναμη, «απόλυτα επαγγελματική», η οποία να είναι ικανή ν’ ανταπεξέλθει σε πολύ διαφορετικά καθήκοντα, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της...». Σαφής, σαφέστατος ο αρχηγός. Θέλει πολυ-λειτουργικούς μπάτσους με διευρυμένες εξουσίες και τη βοήθεια της τεχνολογίας, για να μπουκώσει κι άλλο τις φυλακές με κρατούμενους.

2. κι η υπουργος εγκληματολόγος

Παράλληλα με τον Bernard Hogan-Howe, η υπουργός εσωτερικών (του κόμματος των Συντηρητικών) Theresa May, όχι μόνο παρείχε πολιτική κάλυψη στο νέο αρχηγό, αλλά το πήγε και παραπέρα. Μιλώντας στο συνέδριο του κόμματός της τον περασμένο Οκτώβρη, είπε: «...όπως το έθεσε και ο Bernard Hogan-Howe, οι αστυνομικοί δεν είναι υπάλληλοι κοινωνικών υπηρεσιών, χρειάζονται για να σταματούν τα εγκλήματα, να συλλαμβάνουν εγκληματίες και να βοηθούν τα θύματα...». Σωστό. Οι μπάτσοι δεν είναι νοσοκόμοι, είναι μπάτσοι. Αναφερόμενη στο ίδιο συνέδριο στην μετανάστευση και «παραπονούμενη» για την ελαστικότητα που, κατά τη γνώμη της, επιδεικνύουν τα βρετανικά δικαστήρια απέναντι στους λαθρομετανάστες, είπε: «...αλλά ξέρουμε τι ζημιά μπορεί να κάνει η μη ελεγχόμενη μετανάστευση. Στην κοινωνία μας, καθώς οι τοπικές κοινότητες παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τις απότομες αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο. Στις υποδομές μας, καθώς τα εργατικά διαμερίσματα και οι συγκοινωνίες μας υπερφορτώνονται. Και στις κοινωνικές μας υπηρεσίες, όπου τα σχολεία και τα νοσοκομεία πρέπει να ανταπεξέλθουν σε μια απότομη αύξηση της ζήτησης...». Μάλλον θα πήρε ιδιαίτερα μαθήματα από το φασιστογιάπη Λοβέρδο.
Ήταν πραγματική «αποκάλυψη» όμως, όταν μίλησε για τις (πρόσφατες τότε) ταραχές του Αυγούστου. Απολαύστε: «...Πολλά έχουν ειπωθεί για τις ταραχές και τις αιτίες τους. Αφήστε με όμως να ξεκαθαρίσω κάτι: τελικά, η μόνη αιτία ενός εγκλήματος είναι ο ίδιος ο εγκληματίας... Και τώρα ξέρουμε περισσότερα για τους συλληφθέντες (σ.σ. του Αυγούστου). Τα τρία τέταρτα είχαν ήδη αστυνομικό «φάκελο». Το ένα τέταρτο είχε διαπράξει ήδη πριν τις ταραχές, πάνω από δέκα αδικήματα. Στο Λονδίνο, το ένα πέμπτο ήταν γνωστά μέλη συμμοριών. Κι αυτό θα έπρεπε να είναι το καμπανάκι για μας... Έτσι μέχρι το τέλος του μήνα θα εκδώσω τη νέα στρατηγική της κυβέρνησης για την πάταξη των συμμοριών. Αυτή η στρατηγική θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τις 120.000 προβληματικές οικογένειες (σ.σ. !!!) που είναι υπεύθυνες για τόσα και τόσα εγκλήματα, διασάλευση της τάξης και αντικοινωνικές συμπεριφορές σε όλη τη χώρα». Καλά το πάει κι η κυρία υπουργός. Αφού παρέδωσε δωρεάν μαθήματα εγκληματολογίας για αρχάριους, είπε πως θα τα βάλει με μισό εκατομμύριο κόσμο, χοντρικά. Αυτή δε θέλει να γεμίσει τις φυλακές. Μάλλον άλλο σχέδιο έχει στο μυαλό της.
Αν λοιπόν τα πλέον υπεύθυνα χείλη της βρετανικής δημόσιας τάξης διατυπώνουν τέτοιους συλλογισμούς, πως θα περίμενε κανείς να ξεδιπλωθεί το δόγμα του total policing στους δρόμους; Μα φυσικά αξιοποιώντας την εμπειρία της επιχείρησης Trident και επεκτείνοντας το αντικείμενό της πέρα από τις ένοπλες συμμορίες των μαύρων. Από δω και πέρα στόχος θα είναι τόσο αυτές, όσο και οι υπόλοιπες νεανικές συμμορίες από άλλες μεταναστευτικές κοινότητες, που ευθύνονται για την απότομη αύξηση της βίας μεταξύ εφήβων και άλλων νεαρών. Ο ίδιος ο Bernard Hogan-Howe δήλωσε πως η εγκληματικότητα των συμμοριών είναι σημαντικό πρόβλημα σχεδόν στις μισές γειτονιές του Λονδίνου. Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κάμερον, που κήρυξε τον πόλεμο στις συμμορίες.

Όπου συμμορίες, θα έπρεπε να διαβάζουμε πως στοχοποιούνται συνολικά οι φιγούρες που λέγαμε και παραπάνω: τμήματα του πολυεθνικού προλεταριάτου της Βρετανίας που, χτυπημένα από την κρίση, επιβιώνουν μεταξύ της «λευκής» και της «μαύρης» οικονομίας. Η επιχείρηση εγκληματοποίησής τους δεν πρόκειται να περάσει αμαχητί. Αυτό είναι σίγουρο. Απ’ την άλλη, εν όψει και των ολυμπιακών αγώνων του καλοκαιριού, δεν θα περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό από το αγγλικό κράτος, παρά να φέρει ακόμα περισσότερους μπάτσους (και καραβανάδες) για να κρατάνε σφιχτά το καπάκι των κοινωνικών εντάσεων, μη και εκραγούν στη διάρκεια των αγώνων...